De gehele nacht was het een komen en gaan van regenbuien, hetgeen het een wat onrustige nacht maakte. Gelukkig bleef het onweer hierbij weg en is het getik van de regendrukppels toch wel een leuk gehoor.Er was afgesproken dat ik ’s ochtends met Sabine zou vergezellen naar de COOP voor vers brood. Dit was dus om negen uur opstaan en nu werd ik dan ook netjes met de auto weggebracht naar het ochtend sanitair. In alle rust (de COOP was bijna geheel verlaten) werden de boodschappen verzameld en waren we rond half tien klaar voor het ontbijt. De wolken waren boven ons hoofd geheel verdwenen een waterig zonnetjes verlichten de camping. Terwijl de tijd verstreek, ging de temperatuur gestaag omhoog en volgens de thermometer in de auto klom deze tot 25ºCDit keer zou het daadwerkelijk een rustdag worden, dus zijn we (Bas en Madelon bleven op de camping) naar Thun gereden om het stadje te bekijken, maar veel belangrijker nog, de aankoop van borduurnaalden. De borduurnaald van Sabine was in alle consternatie van het onweer van gisteren ergens in het grasveld terecht gekomen en het is dan misschien geen hooi, maar ook “een naald in een grasveld zoeken” is onbegonnen werk. Een magneet mocht ook geen oplossing geven, daar de naald vermoedelijk rechtstandig in het gras is gekomen en nagedrukt door een schoen of slipper. Hiervoor mag je wel een heel sterke magneet gebruiken en de spoel van het MRI toestel van het lokale ziekenhuis mochten we niet lenen. Ik vraag me hierbij af of de dakdragers van mijn auto deze wel had kunnen dragen en of ik deze uberhaupt wel op en van het dak had gekregen, daar mijn auto hoofdzakelijk gemaakt is van staal ;o) Nieuwe kopen was dus makkelijker en ook een stuk praktischer.
We waren weer wat vroeg terug op de camping en vond het dus nodig om te gaan fietsen. Sabine en Jet kozen het hazenpad of moet ik zeggen het Geocache pad. Alleen fietsen leek me niet zo leuk en daar de benen nog steeds een beetje pijnlijk waren, besloot ik de fietsen weer op slot te zetten en toe te dekken en me bezig te gaan houden met lezen en het drinken van een biertje of iets dergelijks.
Later op de avond werd ik aangesproken door de nieuwe overburen, Sandra en Arjan uit Zwolle. Ze vroegen zich af of ik recentelijk de Jungfrau had bezocht en of dat mooi was. Helaas voor hun is het zeer, zeer lang geleden dat ik daar voor het laatst was en kon ze dus hierin niet van dienst zijn. Wel heb ik ze gewezen op de mogelijkheid om de wandeling van gisteren te gaan doen. Al doende en pratende kwamen we op het onderwerp Geocache en op dat moment kwamen Sabine en Jet ook terug. Lang en kort pratende werd er gesproken over een cache bij het station en dat wij die niet konden vinden. Daar deze cache niet ver lopen was zijn we meteen in de reeds behoorlijke schemer naar die cache gelopen en deze werd dan ook door hun gevonden, ze zijn tenslotte iets meer doorgewinterd dan ons, zullen we maar zeggen. De wandeling werd iets langer dan gepland en uiteindelijk kwamen in het donker rond half elf terug op de camping.
