Ja ja, ik ben niet de enige persoon die “vroeg” op staat. Dit keer was het Henriëtte die als eerste de binnentent verliet. Niet helemaal eerlijk, want zij werd wakker t.b.v. een sanitaire stop en bleef vervolgens maar op, mede om dat we hadden afgesproken niet te laat te beginnen met het opbreken van de tenten.
De tent van Madelon had ik de dag ervoor na terugkeer van het avondeten al opgebroken. Het was die avond schitterend weer en de tent was dan ook helemaal droog. Zelf hebben we nog maar even buiten gezeten, want de Midges/Knutten lieten als snel weten dat zij er ook nog waren.
De tenten waren zoals gewoonlijk snel opgebroken en daar we dit keer geen rekening hoefde te houden met een derde zitplaats in de auto, was alles ook nog eens in notime in de auto opgeborgen.
Rond half tien reden we de camping af voor de rit naar Newcastle dat 185 mijlen bleek te zijn. Het eerste stuk was de M8, autoweg waarover we lekker snel opschoten. Vervolgens kregen we net als de heenreis na Glasgow een nieuw stuk autoweg alwaar we helaas de afslag miste richting Carlisle. Daar het een nieuw stuk autoweg betrof raakte ook de GPS van de auto in paniek, dus zijn we maar gaan rijden met common sense en daarmee hadden we de GPS binnen een paar mijlen weer gerust gesteld en zaten we weer op de route. Vanaf Carlisle was het weer buiten bebouwde kom weg, hetgeen betekend dat we qua snelheid weer overgeleverd waren aan de rijsnelheid van de voorste weggebruiker. Dit bleek de eerste 20 mijl een wat oudere heer te zijn die 45 mph een lekker tempo vond en inhalen, tjsa, dat is er niet bij. Uiteindelijk veranderde de weg in een dual carriage way en konden we weer lekker opschieten met een gangetje van 70 mph.
Veel te vroeg, maar dat is wel fijn, waren we bij de terminal in Newcastle. We zijn dan ook rechtsomkeert gemaakt richting een outlet winkelcentrum. We hebben nog gekeken bij twee outdoorwinkels voor nieuwe bergschoenen voor Jet, maar daar konden we geen goede vervangers vinden. Des ochtens had ik in de tent nog twee pond gevonden en die zijn in een pondshop omgezet in een fles cola en een grote verpakking met Toblerone chocola. Vervolgens hebben we ons een passende lunch laten aanmeten bij een, in de zelfde winkelcentrum, aanwezige Subway en zijn maar afgereden naar de Terminal en aangesloten bij de reeds aanwezige reizigers met het zelfde doel. We stonden daar achter een zeer mooi gerestaureerde dan wel onderhouden VW T1 transporter met campingset.
Gewapend met twee campingstoelen zijn we naast de parkeerplaats van onze Subway gaan genieten en toen deze op was, keurig getimed, begon men met inchecken en zodoende waren we lekker vroeg aan boord. Zo vroeg zelfs dat er op het bovenste dek, de Skybar, ruimte genoeg was om lekker te gaan zitten met een drankje. Op de heenreis waren we namelijk dusdanig laat ingescheept, dat het daar afgelaaie druk was met onder andere TT gangers.
Terwijl wij daar lekker in het zonnetje zaten, de eerste echte warme zon van deze vakantie, koos ons schip het ruime sop en toen deze goed en wel op zee was, zijn wij naar de hut gelopen, om ons klaar te maken voor het diner. We hebben een tafeltje gereserveerd aan het raam, dus met uitzicht op zee. Nu maar hopen dat het schip niet te veel slingert en dat de gegeten maaltijd aan boord van je lichaam blijft.