De laatste volle dag in Zwitserland. Morgen is het de bedoeling dat we weer langzaam richting Nederland gaan verplaatsen dus is dit de laatste kans voor een wandeling in de bergen.

Ik heb mij bij het campinghoofd uitgebreid laten informeren over de mogelijkheden in de buurt. Je kwamen daarbij uit op een beklimming van de Gehrihorn, een bergspits aan de oostzijde van Frutigen. De reden dat voor deze wandeling gekozen was, omdat we een heel stuk van de wandeling vanuit het dal konden overbruggen door met de auto een stuk naar boven te rijden.

Op aanwijzing van het campinghoofd en Maps.me een app op mijn tablet hebben we voor een route gekozen. In eerste instantie moesten wij naar de hoofdweg en vervolgens in een dorpje alwaar verder geen richtingsbord stond de bergweg op. Het spoor onderdoor langs een bord “einde 30” en een bord “maximale breedte 2,1m” Dat beloofde wat.

Het was een heel smal weggetje en hier en daar zo smal tussen vangrail en bergwand dat ik wel wat concentratie nodig had. Na een hele boel haarspelden was het (trein)verkeer tot speelgoed maten gereduceerd en toen liepen we bij een haarspelt op een mooi rond wit bord met een rode rand. Ja, dat is effe lekker. Waarom zeg je in het dal niet dat het “dood loopt” Na een kort overleg hebben besloten dat ik het bord niet gezien heb en zijn we doorgereden. Uiteindelijk kwamen we op een alm uit op zo’n 1900m en heb ik, omdat de weg nu in een grindpad veranderde, de auto maar geparkeerd.

In eerste instantie ging het pad redelijk gestaag omhoog, maar uiteindelijk bleken we op een soort panoramaweg te lopen genaamd “Hoheweg Nord”. Op alle paaltjes met richtingsborden was geen Gehrihorn op te ontdekken, maar Maps.me op mijn telefoon had hier andere gedachten over, dus bleven we de weg keurig volgen. Uiteindelijk kwam er een pad naar rechts en die liep straf omhoog. Op het paaltje stond de spits nu wel aangegeven. 1-0 voor Maps.me een freeware app met goede wandelkaarten. We liepen het pad een stukje omhoog en kwamen boven de boomgrens. Nu pas viel het op hoe drukkend warm het eigenlijk was. We waren pas een uur onderweg en een van de dames was al halverwege haar watervoorraad. Na een kort overleg leek het ons beter om om te keren. Het was inmiddels al zo’n 27ºC en het zou vandaag boven de 30ºC worden.

Het hele stuk panoramaweg werd weer terug gelopen en vervolgens hebben we nog even op een bankje gezeten nabij de auto om van het uitzicht te genieten. Om mij heen was er nog meer uitzicht, zie de volgende foto.

Het hele stuk werd weer naar beneden gereden en dit keer had ik twee tegenliggers. Ik weet dat ik als afdaler voorrang heb, maar ik kwam een dusdanig mooie uitwijkhaven tegen dat ik even achteruit ben gereden. De tegenligger kwam mij met een luid “Danke” voorbij.

We waren weer rond half twee op de camping en de dames vertrokken vervolgens weer naar de locatie aan de rivier voor wat waterig vermaak en verkoeling.

Aan het einde van de middag begon het te betrekken en waren er zowaar wat spetterjes, maar het werd er geen graad koeler door. Volgens de lokale weersverwachting gaat het morgen pas in de loop van de dag regenen, dus kunnen we als het goed is het hele kampement droog inpakken .