Het was een zeer rustige nacht en de volgende dag begon voor mij om half acht. Het was licht, maar op het eerste gezicht niet zonnig. Ik heb me dus maar omgedraaid. Veel later, dacht ik, werd ik weer wakker. Volgens mijn horloge kwart over negen. Ik ben maar opgestaan en heb mijn hoofd uit de tent gestoken om tot de ontdekking te komen dat de lucht strak blauw was, maar dat de zon nog niet over de berg heen scheen. Nogmaals op mijn horloge gekeken en hieruit bleek dat ik deze eerder vermoedelijk scheef gehouden had, want het was niet kwart over negen, maar kwart over acht. Toch maar uit bed gebleven. Ik maakte tijd voor het ontbijt en koffie. Kort daarna kwam ook Jet uit bed en intussen begon de zon langzaam over de bergrand heen te schijnen en was de helling aan de overkant van het dal reeds door zon overgoten. Na een kort bezoek aan het sanitair bleek de zon nu snel terrein te winnen en ook het kampterrein baadde nu in het zonlicht.

Na het ontbijt hebben we ons braaf gemeld bij het campinghoofd en zij adviseerde ons om voor de eerste wandeling naar een van de twee hutten direct boven de camping te wandelen. Dit was een wandeling van anderhalf uur en dat is net leuk als inkomer.  Boven aangekomen hadden we de keuze in twee berghutten. Daar de meeste wandelaars voor de hoogste hut kozen namen wij dus de lager gelegen hut. Het grote terras was gevuld met een wandelaar en er was dus keuze genoeg waar we konden zitten. Na enige tijd kwam de goed gevulde eigenaresse (bijzonder corpulent) vragen wat we wilde gebruiken. Koffie, hete chocolade en daarbij een stuk pruimenkoek die ze kort daarvoor gebakken had. Het alles smaakte uitstekend en daarna zijn we weer naar de camping afgedaald. Doordat we zo vroeg waren gaan lopen, waren we rond één uur weer op de camping. Dit zijn we natuurlijk niet gewend daar we met de kinderen altijd ergens rond het middaguur de bergen in gingen.

Na een kleine lunch zijn we het dal maar verder ingelopen tot de eerste See. Daar hebben we wat rondgekeken, heel wat forel gezien en bovendien een behoorlijk grote groep vliegvissers die we zo nu en dan betrapte op het ophalen van een forel, die overigens daarna weer vrijgelaten werd.

We zijn vervolgens weer terug gewandeld en rond drie uur waren we weer op de camping.

Intussen was er een Duitse familie gearriveerd die de tent direct naast die van ons gezet had. Had ik de vorige dag nog gevraagd aan de mensen naast ons of we niet te dichtbij stonden, stond en een behoorlijk grote tent tussen. Deze tent werd bevolkt door onder andere twee kleine kinderen. In eerste instantie geen probleem, daar ze diezelfde dag nog de bergen in vertrokken. Tegen de avond kwamen ze weer terug en was de camping levendig met de aanwezigheid van kleine kinderen. Later rond acht uur vonden de ouders dat het bedtijd was en na het gezamenlijk zingen van een, volgens mij, avond gebed werden gemaand om te gaan slapen. De oudste, Leon genaamd, had vermoedelijk andere ideeën over de avond en verzette zich hevig. Het gekrijs ging uiteindelijk door merg en been en net nadat we in staat waren om de tenten te gaan verschuiven werd het rustig. Het geheel heeft overigens wel zo’n anderhalf uur geduurd. Jet en ik zien het nog even aan. Vermoedelijk zijn ze hier alleen voor het weekend, daar de eerste dag meteen gebruikt werd voor een straffe wandeling. Zo niet, dan gaan wij maar een ander plekkie zoeken.

Welterusten.