Hans had voor de zekerheid een wekker gezet want het ontbijt zou om acht uur zijn en rond negen moesten we het schip verlaten. Het schip zou namelijk aansluitend de tocht naar Frankrijk beginnen en daarvoor wilde ze nog alle hutten een schoonmaakbeurt geven.
Hans werd als eerste wakker en na een douche vulde hij zijn deel van de tas. Daarna ben ik uit bed gekomen en heb na het ochtend toilet het zelfde gedaan. Toen we aan het ontbijt begonnen was de tas geheel gevuld en lag er naast de rugzakken niets meer los in de hut dat van ons was. Nog snel een kop koffie en vervolgens zijn we na afscheid nemen van boord gegaan. De schipper en zijn vrouw en twee zonen met aanhang gingen hier ook van boord, want hij had het schip eerder dit jaar verkocht en de nieuwe eigenaar was de vorige dag aan boord gekomen en zou het schip met de resterende bemanning naar Frankrijk varen om aan Sail deel te nemen.
Na van boord te zijn gegaan zijn we naar het hotel gewandeld en nadat het ontbijt bij de reeds aanwezige gasten was beëindigd, mochten wij onze bagage in het restaurant gedeelte achter laten, zodat wij ons licht konden verplaatsen in het dorp. Eerst hebben we een stuk langs de kust gelopen om vervolgens door een winkelstraat op zoek te gaan naar een plaats waar een kop koffie werd verkocht en die hebben we gevonden. Na een dubbele espresso zijn we langs het strand gaan lopen om te eindigen op een heuvel vanwaar we een mooi uitzicht hadden over de zee. De Thalassa bleek net te zijn vertrokken en die hebben we dan ook, lekker zittend op een bankje in de zon, heel ver kunnen volgen totdat deze nog slechts een stipje was. Vandaar uit zijn we weer terug gelopen naar het etablissement waar we de koffie gekocht hadden en hebben daar de lunch genoten. Jammer dat deze gelegenheid was volgehangen met TV schermen waarop een voetbalwedstrijd tussen Manchester United en Manchester City werd getoond. Gelukkig heb ik van die sport geen verstand.
Het was intussen na tweeën en mochten dus inchecken in het hotel. Even leek het fout te gaan, want de kamer van Hans en mij had slechts een bed van het type erg smal. Laten we zo zeggen: “Aardig jongen, maar samen in een bed, nee dank je”. Er bleek een fout te zijn gemaakt. Voor mij was er een twee persoonskamer geboekt met twee bedden, maar ik had de verkeerde sleutel gekregen. Even heen en weer app-en en ook dit was hersteld en konden we in de, van schaduw voorziene, biertuin van een biertje genieten en had ik even tijd voor dit schrijven.
Nadat er studie was gemaakt van alle mogelijke vreetschuren in de omgeving, is er uiteindelijk besloten om te gaan eten bij Indiaan. Het werd een, in mijn ogen, goede en smakelijke maaltijd waarvan de bediening door, vermoedelijk groenheid van de jonge bediening, een beetje onhandig werd uitgevoerd. De eigenaar had in mijn ogen de uitstraling van Rowan Atkinson in zijn sketch over een Indiaas restaurant, hetgeen het in mijn ogen erg grappig maakte.
Rond half tien waren we weer terug in het hotel en na nog een whisky, die ons door Joris geschonken was, in onze hotelkamer is een ieder naar kooi/bed verdwenen.