Veel te vroeg naar bed de avond ervoor, betekende in mijn geval en later bleek ook voor de andere, vroeg op staan. Rond half zeven hield ik het liggen voor gezien. Ik had nog geprobeerd om het uit te stellen door een stuk te lezen, maar vond uiteindelijk dat het tijd was om op staan. Toen ik terug keerde van mijn ochtendtoilet, bleek dat iedereen reeds buiten de tent was verschenen.

In korte tijd was het ontbijt genuttigd het gehele kampement in de auto verdwenen en bovendien koffie gezet, zodat de dag goed kon beginnen.

Er was besloten om als eerste de, in de nabij het van het dorp gelegen, Aldi met een bezoek te vereren, maar ook daar waren we dus wat vroeg, zodat we de dames eerst nogmaals (net als gisteren) naar de DM gingen, die overigens al om zeven uur open was.

Rond half negen begonnenwe aan de reis naar Viehhofen in Oostenrijk. Daar we geen autobahn vignetten hadden gekocht, zijn we eerst naar Regensburg gereden om van daar uit binnendoor via Berchtesgaden en Inzell (Ja de ijsbaan lag er nog, al was die volledig verlaten, geen zomerijs dus). Halverwege de reis zijn we nog gestopt bij een Gasthaus voor koffie en een zeer vroege lunch, het was inmiddels elf uur.

Rond twee uur waren we ter plaatse in het Landal park Viehhofen, alwaar we in de receptie te woord werden gestaan door een Nederlandse dame die aldaar stage liep. Zij vertelde ons het hoe en waarom van het park en vervolgens konden we ons appartement betreden. Helaas was er maar plaats voor één auto en daarom bleef in eerste instantie de auto van Joost beneden op een groot parkeer terrein.

Des middags zijn we via een heel smal weggetje (mijn GPS stond nog ingesteld op kortste/eco route) naar een dorp gereden alwaar een supermarkt te vinden was voor de inkopen van het weekend. Wij zijn niet meer gewend dat op zondag de winkels dicht zijn, maar alhier in de provincie Salzburg is dat nog het geval. Daar kwamen we gelukkig op tijd achter, anders hadden we wellicht op zondag een klein probleempje gehad.

De dames zijn het zwembad gaan testen en Joost was terug gekeerd naar de receptie om te kijken of er toch geen mouw aan te passen was dat de auto bij het appartement geparkeerd kon worden. Dit bleek allemaal moeilijk moeilijk moeilijk en daar hij bang was dat zijn auto de volgende dag wat onderdelen zou gaan missen heb ik mijn auto maar beneden geparkeerd.

Des avonds hebben we spek pannenkoeken gegeten en een deel gespendeerd met het spelen van ettelijke spelletjes Shit-Head.

Het weer ziet er voor de komende vier weken niet rooskleurig uit, maar het zal wel meevallen. Om de woorden van Henriëtte te citeren: “Het kan toch moeilijk zo nat worden als vorig jaar in Schotland.”