De nacht was lang, zeer lang. Zo’n weekendje hakt er altijd in zal ik maar zeggen. We waren de nacht ervoor tijdig (21:00uur) terug gegaan naar het appartement en daar duurde het ook niet al te lang alvorens ik het bed opzocht. Waar ik normalerwijze vroeg wakker ben, schrok ik nu wakker van wat tumult op het erf van de boerderij. Toen ik mijn horloge keek bleek het reeds half tien te zijn. Een uitzonderlijk lange nachtrust. Na het ontbijt zijn we wederom maar even naar Huize Bruins gereden, daar ik was vergeten koffie mee te nemen. (Er was op de valreep koffie gehaald tijdens het motorweekend in mei en deze is uiteindelijk niet gebruikt en daar men hier een soort Nespresso gebruikt leek het me aannemelijk dat dit pak koffie nog aanwezig was.) Inderdaad was de koffie nog niet gebruikt en deze werd uit de vriezer gehaald. Het bleek vers gemalen koffie, niet vacuüm verpakt.
Vanuit huize Bruins zijn we naar de Müllerthal gereden en wel naar een locatie alwaar een geocache is met een grote container. In de afgelopen maanden zijn er wat travelbugs meegenomen en die kun je alleen kwijt in een grote container en daar de meeste caches kleine en zeer kleine buisjes zijn moet je soms wat kunstgrepen uithalen om die bugs weer verderop achter te laten.
Een locatie die zich uitstekend leent vanwege de grote container is de Räuberhöhle. Deze locatie is een redelijk diep doorlopend hol in de berg alwaar helemaal achteraan op een steen de cache te vinden is. De wandeling er naartoe was zoals alles in deze streek zeer mooi en we werden voor een stuk van de wandeling vergezeld door Nederlanders uit Veghel. Deze waren hier vijftig jaar geleden eerder geweest en kwamen er nu weer terug omdat ze het toen erg mooi vonden.
De klim door over de stenen in het hol ging snel en zakelijk, alleen helaas op plaats waar we eerder de cache gevonden hadden vonden we nu niets. Tot drie keer toe zijn we terug gegaan het hol in en hebben we uiteindelijk de gehele ruimte uitgekamd maar zonder succes. Wellicht is de cache meegenomen of ook mogelijk weggegleden uit het zicht en buiten bereik.
Een korte zoektocht op de site van de geocaches gaf twee locaties alwaar we ook een grote container konden vinden. De eerste was een vesting/burcht uit zeer lang vervlogen tijden. De enige reden dat dit tot burcht kon verheffen waren een aantal stenen die op elkaar gemetseld waren en de uitgehakte traptreden. Ook hier hebben we even gezocht maar uiteindelijk gevonden. Helaas was de container zodanig klein dat we er hier maar een konden achterlaten.
Voor de laatste die we vandaag zouden zoeken moesten we terug naar de auto en van daar uit via een camping een andere berg op. Dit keer kregen vele vele traptreden, gevolgd door een steil stukje klimmen. In eerste instantie loop je de omgeving af te scannen naar afwijkingen, maar toen viel mijn oog op het geplaatste bankje waarop het logo van geocache geschilderd was. Na een korte inspectie bleek er een luik te zitten in het bankje die je open kon doen door twee schuifjes/grendels te verschuiven. Nu opende er een behoorlijke ruimte alwaar een zeer groot blikken doos was geplaatst. Hierin konden wij vrij makkelijk de overige travelbugs kwijt.
De rest van de middag hebben we bij Ketu uitgehangen en hebben we weer een rondje gelopen. We hebben daar gegeten en zijn op tijd naar boven gegaan.