Vanochtend vroeg opgestaan om de website te updaten. Gisteravond ging het erg slecht doordat er problemen waren met de lokale wifi hotspot. Ik zat nog minuut bij de receptie op het “terras” toen een medewerker, Tanja genaamd, mij kwam melden dat de internet verbinding met de sataliet niet meer werkte. Ze waren op een of andere manier over hun download limit gegaan. Vreemd verhaal, daar ik problemen had met het verbinden met hun lokale wifi.

Ik ben onverrichte zaken maar weer terug gelopen en we hebben ons vervolgens voorbereid op de wandeling van vandaag. Op het programma stond eigenlijk het beklimmen van de berg achter de camping naar Berghut “La Neuve”, maar daar er een aantal familieleden dat niet zagen zitten wegens persoonlijke ongemakken, hebben we besloten om Verbier met een bezoek te vereren en vandaar uit te gaan wandelen naar de Pierre Avoi.

In Verbier was iets aan de hand, waardoor wij niet vanaf het centrum richting de parkeerplaats bij de kabelbaan konden rijden.

We werden omgeleid en hierdoor werd het wel erg duidelijk dat Verbier behoorlijk is gegroeid in de afgelopen jaren, want de route leidde door een woonwijk waar eens “ons” watervalletje op uitmondde. Al het parkeren wat er vandaar uit volgde was privé of betaald, dus bleef ik maar doorrijden over een asfalt weg langs en door het bos van “het watervalletje” en verder richting de top.

Uiteindelijk hebben we maar geparkeerd bij een restaurant halverwege de berg en zijn vandaar uit gaan wandelen. Boven aan de top gekomen, nabij het eindstation van de kabelbaan was een groot parkeer terrein bij een nieuw gebouwd restaurant wat op zijn beurt weer was gelegen nabij een vliegveld. Boven op de bergkam was nu een vliegveld voor sportvliegtuigen en helicopters en aan de andere zijde een veld voor paragliders, waarmee de lucht redelijk vol was.
Daar vandaan zijn we verder gaan stijgen richting de Pierre Avoi. Naarmate we deze piek naderde lieten we steeds meer hoog parkeerders achter ons.
Het laatste stukje was er in de jaren door niet minder spectaculair op geworden. De oude stalen trap was vervangen voor een aluminium versie en het laatste stukje was dan wel van een kettingleuning voorzien, maar de stenen waren zodanig uitgesleten, dat het wel uitkijken geblazen was.
Het uitzicht was nog even mooi als dat ik kan herinneren. Van de stuwdam bij Mauvoisin, de Mont Blanc en het dal van Martigny tot Sion/Brig en verder. Na een half uur zijn we weer afgedaald naar de auto en na boodschappen in de Migros zijn we weer naar de camping gereden, voor de welverdiende rust, het biertje met citroen en de BBQ.