Ik schrok wakker van een startende motor. Vreemd, is dat Sabine? De roggelend in bedrijf komende motor als knikkers in een stalen bak verrieden dat het hier om een dieselmotor ging en daar de Ford Ka een benzine motor heeft, kon het Sabine niet zijn.Ik schrok wakker, van een startende motor. Een soepel lopende benzinemotor kwam zingend tot leven. De reactie van Henriëtte was: “Daar gaat Sabine”. Vreemd, ik zou toch met haar mee gaan naar de winkels? Ergens achter in mijn hoofd begon de zachte roep voor een sanitaire stop. Vervolgens heb ik mijn lijf moeizaam overeind getrokken en mezelf van enige kleding voorzien, opdat ik niet te veel vreemde blikken naar mij toegeworpen zou krijgen tijdens de wandeling naar de badgelegenheid.Na een kort en toch niet al te zakelijk bezoek begon ik weer aan de terugreis naar het kampement. Terwijl ik daar mee bezig was voelde ik de aanwezigheid van een mechanisch toestel. Toen ik om keek bleek Sabine met haar auto op zeer korte afstand van mij genaderd. Met de woorden: “Je timing wordt steeds slechter” gaf ze gas en verdween in de verte.Na een ontbijt van de befaamde Dr. Bircher Muesli met bosvruchten het geheel bevochtigd met volle melk, besloten we om nogmaals de bergen van Kandersteg te gaan bedwingen. Het was tenslotte een doordeweekse donderdag, dus dit keer zou het wel een stuk rustiger zijn.
Bij aankomst in Kandersteg bleek mijn vermoedde juist, het was inderdaad een stuk rustiger, dus voldoende parkeergelegenheid.We besloten om de beklimming naar het bergstation van de lokale kabelbaan te gaan bedwingen. Dit is een wandeling van zo’n 1uur en 20minuten dus na de Andy/Hans factor zou dit dus neer komen op zo’n 45 minuten.
De bergpaden liepen precies zoals we inmiddels van de bergpaden in Berner-Oberland gewend waren. Straf met weinig haarspelden. Ondanks het feit dat het enigszins moeizaam ging was de Andy/Hans factor wel een goede berekening, daar we precies in 45 minuten boven waren.
Van daar uit was het weer afdalen naar een berg meertje. Meertje? “De Kaag” zou dit meertje graag opnemen, zodat we niet meer over de “Kagerplassen” maar over de “Kagermeren” of wellicht over de “Kagerbinnenzee” kunnen spreken.We hebben getracht om de See te ronden, maar liepen steeds dood op steile wanden alwaar ook meestal een heleboel water naar beneden kwam. Om het een en ander toch te verzachten, zijn Andy en Bas in navolging van het plasje van twee dagen geleden, toch weer gaan zwemmen. Voor hun was het geluk dat ook dit meer niet hoofdzakelijk bestaat uit continu verversend smeltwater, maar stilstaand water dat consequent wordt opgewarmd door het ,vandaag althans, waterige zonnetje.Nadat een ieder genoeg gezien/gezwommen had, begonnen we aan de afdaling. Dit keer langs een makkelijker pad. Onderweg werd nog een GeoCache gevonden en na zo’n vier uur vertoeven bereikte we weer de auto.Bij thuiskomst gingen Andy en Bas de bossen in om brandhout te verzamelen. Er werd een behoorlijke stapel bijeen gebracht en vervolgens zijn ze na de pannenkoeken met spek die ik in eerste instantie probeerde te bakken op een houtskool vuurtje wat geen succes was, naar de rivier gewandeld om een mooie kampvuurplaats te maken.
Pas een uur later kwamen zij terug om het hout op te halen. Geïnteresseerd of dit een kunstwerkje geworden was, ben ik poolshoogte gaan nemen.
Er was een kring gemaakt van hoog opgestapelde stenen met daar omheen grote stenen die als zetel dienst moesten doen. In de kring was het gesprokkelde hout keurig opgestapeld als een soort van wigwamvorm. Helaas voor de heren wilde het ontsteken van deze “tipi” niet erg lukken en nadat het laatste karton onverrichte zaken het vuur liet, ben ik naar de tent gaan lopen voor een wondermiddel in de vorm van BBQ aanmaakblokjes. Een klein stukje was genoeg om het kleine hout aan te steken en binnen tien minuten stond het geheel in lichterlaaie.
Het was pas half twaalf voordat het vuur dusdanig klein was geworden dat het restant werd begraven in zand dat op die locatie ruim voorradig was. De vuurplaats veilig achtergelaten te hebben, werd de douche nog bezocht waarna een ieder zich opmaakte voor de nacht.