Daar de achterbak van de nieuwe auto een stuk kleiner is dan de voorganger en daar Larissa mee zou gaan, kreeg ik het vermoeden dat de bergruimte vermoedelijk niet groot genoeg zou zijn, daar de achterbank voor een deel gebruikt zou worden door een passagier. In alle vroegte van de dag, nadat de autodealer natuurlijk de deuren had geopend, ben ik naar de garage gegaan om een dakdrager voor de Nissan te gaan kopen. Gelukkig had de goede man deze op voorraad en de dakdrager was dan ook inclusief dakkoffer keurig op tijd op de auto gemonteerd.
Onder het motto: “Geen haast” werd de auto volgeladen en waar ik zoals elk jaar wat gemengde gevoelens had over de hoeveelheid dat in de auto moest worden opgeslagen was er uiteindelijk ruimte genoeg. Larissa arriveerde om tien uur en rond elf uur reden wij af richting Zwitserland. Uiteraard wilde we net als vorig jaar de reis in twee delen afleggen, dus zocht ik thuis onder het genot van een goede wifi een camping halverwege het traject naar Zwitserland. Mijn ook viel op een camping op een wijnboerderij in het plaatse Alzey-Weinheim. Leek rustiek, dus werd dit adres ingeklopt op de navigatie.
De route was rustig en reed behoorlijk door. Alleen op de rondweg bij Eindhoven en rond Koblenz was het druk. Dat wil zeggen een paar inhalende vrachtwagens die de snelheid van 130 terug dirigeerde naar 90. Al met al was dit maar van korte duur en halverwege de middag arriveerde we dan ook op het Weingut Borne.
Er was helemaal niemand aanwezig. Tijd genoeg om wat rond te kijken. Mijn ook viel op een klein veldje dat prima als campeerplaats voor ons geschikt was. Achter de boerderij waren een paar zeer grote velden die door een aantal Caravans en Campers waren bezet. Toch werd in alle rust afgewacht. Na een half uur kwam er een auto het terrein op rijden met een dame achter het stuur die veel leek op de gastvrouw van de camping (Dit had ik op de website gezien) De dame in kwestie kwam me begroeten en wees mij op het eerder genoemde grasveldje. Prima locatie. Rustig. Geen andere campinggasten en een “prive” toilet en was gelegenheid. Dit bleef zo! De eigenaresse kwam iets later nog bij ons langs en verwonderde zich over het feit dat wij eerder klaar waren met de opbouw van ons kampement dan de gelijktijdig gearriveerde Caravan.
Des avonds zijn we naar de plaats Alzey gereden voor wat inkopen en voor wat te eten. Bij terugkomst hebben we nog een wandeling gemaakt en vergeefs gezocht naar een drietal Geocaches. De begroeiing van de locaties met brandnetels hebben ons weerhouden om goed te zoeken.