Midden in de nacht om een of half negen, ben ik opgestaan. Niet als eerste, want Jet was voor de verandering eens eerder. Na de verplichte ochtend nummers was het tijd om het kampement op te breken en in de auto op te bergen. Dit keer compacter, want Madelon moest er ook nog bij inclusief haar hutkoffer. Dit keer heb ik geëxperimenteerd met een volledig andere indeling en het leek of dit inderdaad een heleboel extra ruimte gaf. Helaas, uiteindelijk moest Madelon worden ingevouwen op de achterbank van de auto onder een dekbed en een heleboel kussens. Dit alles was natuurlijk heel vervelend voor haar, want ze ging vrijwel onmiddellijk onder zeil en tot aan Maliag heeft ze liggen slapen. Daar werd ze bruusk wakker gemaakt vanwege het feit dat we een ticket voor de ferry moesten kopen en vervolgens moesten inschepen………
De reis vanuit Fort William naar Malaig ging snel. Het was een mooie route langs Glenfinnan, Loch Shiel en verder. In Glenfinnen wilde ik eigenlijk stoppen voor een bezoek aan het monument van William Wallace en het beroemde viaduct van de trein (Harry Potter) maar het bleek dat ik niet de enige was. Alle parkeerplaatsen waren afgeladen van toeristen, dus besloten we om maar door te rijden over de weg die zich langs Loch’s kronkelde en uiteindelijk doodliep in het rustieke kustplaatse Malaig. Bij de ferry aangekomen bleken we een uur te moeten wachten voor de overtocht, dus de auto geparkeerd, een slapende Madelon achter gelaten en vervolgens op een bankje plaats genomen met een uitzicht op de haven. Na een uur mochten we ons melden bij de ferry. We konden aansluiten in rij 3. Naast ons in rij 2 stond een oude MG B met daarin twee op heren op leeftijd die een behoorlijke tijd met elkaar aan het oreren waren. Uiteindelijk vielen ze in slaap, waarna ze door de conducteur van de ferry gewekt werden. Na deze een-acter gingen ze vervolgens een filmopname maken, waarbij een van de heren, gefilmd door de ander, ging vertellen waar ze waren, waar ze in reden en wat ze gingen doen. Het bleek dat ze onderweg waren voor een ultraliteflight over Skye.
Overal gezien een koddig tafereel waar ik door een open raam niets van heb hoeven missen.
Na een overtocht van een half uur waren we dan eindelijk op “the Isle of Skye”. De weg naar de camping toe was schitterend, al was er wel een klein ergernisje van mensen die 30 mph een hele snelheid vinden. Uiteindelijk kon ik met andere Britten de auto’s inhalen opdat we toch nog enige snelheid konden ontwikkelen. In eerste instantie was het nog een tweebaans weg, maar dit werd na de eerste afslag een eenbaansweg en al optrekken, afremmend, auto’s laten passeren, optrekkend enz. enz. kwamen we dan eindelijk op de camping aan. Wederom, maar nu aan een windstil, strand gelegen en van elektriciteit voorziene camping. Wel veel midges, maar de spray die we op de vorige camping gekocht hebben werkt bij nader inzien erg goed.
Nadat de tenten opgezet waren en ingericht, zijn we het hele eind weer terug gereden richting de Talisker distilleerderij, alwaar we hebben gereserveerd, vervolgens boodschappen in het naast gelegen gehucht. Een container achtige gebouw met in het groot de tekst “Shop” Goed dat het er op stond, want ik was er anders nooit achter gekomen dat dit een winkel betrof. We hebben de eerste levensbehoefte “Guiness” kunnen kopen en natuurlijk ook wat te eten.
Bij terugkomst op de camping, hebben we nog een mooie wandeling gemaakt langs de kust naar een waterval die vanaf de camping te zien was. Vervolgens was het na het eten alweer na elven, oftewel bedtijd.
Morgen moeten we op tijd opstaan, want dan moeten we de fairy pools bezoeken alvorens de toeristen gekte uitbreekt. Dit ligt langs de weg naar de camping, maar alle keren dat ik deze attractie passeerde zijn we maar doorgereden omdat het barstte van de mensen en er zelfs op de passeerplaatsen werd geparkeerd en de doorstroming er niet beter van werd. Vervolgens hebben we een afspraak in de distilleerderij en dan zien we wel. Er schijnt verderop nog een mooi kasteel te zijn die door de McLeod familie bewoond werd.