De dag begon niet, naar ik had gehoopt met een strak blauwe lucht, maar met een stevige bewolking. Via Buienradar had ik gezien dat het vrijdag weer schitterend weer zou worden, maar het leek de andere toch beter om het plan door te zetten en naar Zermatt te gaan.
De reis ging, op een korte file na, erg voorspoedig en bij het treinstation in Täsch, want Zermatt is autovrij, in ieder geval voor toeristen, kon ik helemaal voorin parkeren en bovendien waren er laadplaatsen die mij van gratis stroom voorzagen. Als dat geen service is!
Na een korte worsteling met de treinticketmachine konden we instappen in de reeds klaarstaande trein. De trein reed stipt op tijd weg en het spoor, voorzien van een tandbaan, bracht ons snel op de hoogte van Zermatt en in het centrum van deze plaats.
In Zermatt zijn we maar meteen richting het gebergte gelopen waarvan de Matterhorn deel uit maakt. Daar klimmen met kleine maar niet echt lichte kinderen op de rug makkelijk is, zijn we ons gaan vervoegen bij het lokale kabelbaan station die in onderhoud leek. De dame achter het loket vertelde ons dat we niet echt gekleed waren om helemaal naar de Matterhorn te gaan, daar de temperatuur daar op het moment -8°C en we in haar ogen niet warm genoeg gekleed waren. De doorslag was bij mij de prijs van een retour. Deze zou op 109 Chf komen en voor kinderen de helft. De hond zou gratis mee mogen. Een snelle rekensom gaf mij een getal van zo’n 600 euro. Vond ik iets teveel van het goede en bovendien was de berg in kwestie geheel uit het zicht door een stevige bewolking. Om toch een kabelbaan ervaring aan te bieden besloten we naar het eerste station te gaan. Hiervan was de prijs 57Chf te overzien.
Het bleek dat er achter het station, dat in aanbouw en niet in onderhoud bleek, nog een kabelbaan lag. Het was dan wel een gedateerde installatie, maar voor de kinderen en een niet nader te benoemen dochter was het toch wel een ervaring.
Boven was het frisser, maar nog steeds korte mouwtjes weer. We hebben daar wat rond gewandeld en gezocht naar een Geocache en uiteindelijk zijn we op een terras gaan zitten voor de middag maaltijd.
Op Jet en ik na is daarna iedereen naar beneden vertrokken en zijn wij een rondwandeling gaan maken waarin een hangbrug zou liggen. Na slechts 20 minuten bereikte wij de hangbrug die toch iets langer was als dat ik had verwacht en overspande een Schlucht. Het brugdek bestond uit roosterplaten, zodat je goed naar beneden kon kijken, al was dat voor Toby (de hond) toch wat lastig, dus die heb ik voor de overbrugging maar even opgetild. Normaler wijze is Toby deze manier van transport snel zat en begint te worstelen om los te komen, maar dit keer had hij vermoedelijk door dat dit niet zo handig was en bleef dus braaf zitten en leek van het uitzicht te genieten. Jet bleef wachten totdat ik aan de overkant was, want de brug begon aardig te schommelen tijdens mijn oversteek.
Aan de overkant zijn we het pad gaan volgen die ons met een omweg weer bij de kabelbaan zou brengen. Hierbij passeerde wij een andere kabelbaan die naar een Gletscher voert en liepen langs de steile hellingen van de Schlucht. Beneden bracht een brug ons weer aan de kant van de kabelbaan en aldaar konden we meteen instappen in de klaarhangende cabine.
In de cabine was het druk. Niet de mogelijk maximale tachtig personen, maar men stond aardig hutje aan mutje. Daar verbaasde ik mij wederom over de reactie van Aziaten. Waar vele mensen Toby even een aai over de bol gaven, daar namen de mensen van vermoedelijk Chinese afkomst de nodige afstand. Toby liep in eerste instantie in de nog niet zo volle cabine rond en kwam in de buurt van die familie die vervolgens het op een hysterisch schreeuwen zetten. Wij hebben Toby maar op schoot genomen die er vervolgens maar bij is gaan liggen. Beneden aangekomen zijn we richting het centrum van Zermatt gaan lopen waar de voor genoemde een-acter zich nogmaals voltrok bij een andere rondslenterende Aziatische familie.
Nabij het station vonden wij Sabine. De andere waren al met een trein eerder gegaan. De trein was nu niet zo vol als op de heenreis en bij aankomst waren we snel bij de auto en zijn we aan de huisreis begonnen met als tussenstop de Migro ivm het avondeten.