Op een of andere manier heb ik de mogelijkheid om lang uit te slapen opnieuw gevonden. Waar ik normalerwijze ’s ochtends rond half acht wakker wordt ongeacht de tijd dat naar bed ga, krijg ik het hier, in Halsdorf, voor mekaar om tot half tien te slapen. De snelheid en stress zullen wel langzamerhand wegtrekken in deze rustige boeren omgeving.
We besloten om vandaag een rondrit te gaan maken, te beginnen in een rit binnendoor richting Groβlittgen om in het voormalig klooster Abtei Himmelrod de lunch te gaan gebruiken.
Het was schitterend weer en lekker warm voor de tijd van het jaar. De rit was mooi en zeer rustig. De meester Duitsers zouden ronde deze tijd wel op hun werk zijn, zullen we maar zeggen.
Op het terrein van het klooster aangekomen zijn we direct maar op het terras gaan zitten. Bakkie erbij en voor Jet een Stramme-max en voor mij de al eerder geprobeerde Münch-Kloss. Het eerste is op z’n Hollandsch gewoon een uitsmijter en de ander een gehaktbal gecoat in een dikke laag deeg in een bad van een spek ragout. Errug lekker wederom.
Na de lunch hebben we twee geocaches opgezocht in de directe omgeving en van daaruit zijn we naar Cochem afgereden. Langs de Mösel rijden stond op het lijstje om een wijn handel te selecteren die ons de Federweisser van dit jaar mocht leveren. Na een lange rit langs deze rivier kwamen we uiteindelijk in het plaatsje Zell/Mözel en daar stopte we bij een kelder genaamd Frans Jozef Weis. We werden te woord gestaan door een vriendelijk dame en die liet ons verschillende wijnen proeven van dit weingut. De keuze ging uiteindelijk uit naar een jonge Riesling en verschillende Semi- en werkelijk zoete wijn, speciaal voor Madelon en Sabine. Bovendien hebben we ook vier flessen Federweissen meegenomen een voor Heidi en ik denk ook voor Sabine, daar die van zoete wijn houd en dit goedje is dan ook een gistende druivensap die nog lang niet uitgegist is. Gewapend met zo’n dertien flessen zijn we weer richting Halsdorf vertrokken.
’s Avonds hebben we pizza gegeten en later op de avond zijn we weer richting huize Bruins gelopen, alwaar we meteen maar een van de flessen Federweissen bij Heidi gedropt hebben.