De dag begon druilerig, maar dit maakte zeer snel plaats voor een zonnetje en een met weinig wolkjes beplakte blauwe lucht.
Vandaag stond de dierentuin, de Blåvand Zoo op het programma. Volgens de beschrijving een kleine dierentuin, maar met aardig wat beesten. Omdat we allen die richting uit zouden gaan zijn we ook nu weer met auto en motoren die richting uit gereden. Dit keer ging Larissa op de motor en werd de auto door Joost bestuurd.
Na een rit van zo’n drie kwartier kwamen we aan bij het dierenpark. De parkeerplaats was vol, dus werd er in een weiland geparkeerd. Dit leek mij met mijn fiets niet zo handig, dus hebben we de motoren bij de ingang op de locatie van de fietsen gezet. Bij nader inzien was dat in het geheel geen probleem, want er arriveerde wel twee mensen op de fiets later die dag. 😮
Meteen bij de ingang hadden Luke en Yara meteen oog voor het speeltuig dat niet in geringe maten aanwezig was in het park. Dus Jet, Toby en ik zijn op eigen gelegenheid maar door het park gaan wandelen. Het bleek een kooientuin te zijn. Niet dat andere dierentuinen de beesten niet in kooien houden, maar hier zaten de dieren echt in kooien. De meeste beesten hadden niet veel interesse in het geen zich buiten hun verblijf afspeelde, maar bij het zien van Toby, de hond, werden vele dieren nieuwsgierig en kwamen naar ons toe om Toby een goed te inspecteren. Dat gaf ons automatisch ook de mogelijkheid om de dieren echt van dichtbij te bekijken. Alleen de leeuwen hadden geen interesse in de, in hun ogen, eenhapscracker, die Toby (als Teckel) tenslotte maar is.
Aan het eind van de ronde liepen wij de kinderen en kleinkinderen weer tegen het lijf en na een kort bekijken van wat dieren was de grootste speeltuin aan de beurt. Na dit vertier veranderde de gemoedsrust in getier, want het verlaten van de speeltuin en het park werd ons niet in dank afgenomen door de kleinkinderen.
Larissa en ik zijn met een kleine omweg per motor terug gereden naar ons huisje in Bjerregård.
Er stond inmiddels een aardig windje dus ben ik samen met Jet en Toby naar het strand gelopen. Ik ben daar gaan vliegeren en Jet is verder gaan zoeken tussen het grind op het strand naar amber. Toby werd bezig gehouden met het ophalen van en het blaffen om een tennisbal. Er kwam een dame aangewandeld met een keurige korte broek en shirt met iets van een logo erop en een baseball cap met dat zelfde logo. Dit bleek een strandwacht te zijn. Deze kwam doelgericht op Henriëtte af om haar mede te delen dat Toby ten aller tijden aangelijnd diende te zijn. In haar omgeving zag ik dat een aantal andere honden bezitters in allerijl het zelfde deden. Er was geen boete bij gemoeid, maar bij het weglopen werd, nadat de afstand tot ons aardig was gegroeid, toch nog even in onze richting gekeken of de situatie ten opzichte van het verbindingskoord tussen Toby en Jet niet was aangepast.
Na een uur was ik weer aardig vermoeid en zijn we weer terug gelopen en hebben we de laatste avond nog een keer wat Røde Pølser op de BBQ gehad en heb ik later op de avond mijn tas weer ingepakt, want de volgende ochtend vroeg werd er weer aan de reis naar Nederland begonnnen.