Nadat de beide auto’s tot de nok toe vol waren geladen met bagage, zakken aardappelen, blikken appelmoes, pakken hagelslag en nog veel meer dingen die we niet meegenomen hebben……..

Uiteraard is er net zoveel meegenomen als voorgaande jaren, wat als gevolg had dat, daar dit verdeelt werd over twee auto’s, er nog ruimte genoeg was en ik tot mijn verbazing gewoon door mijn achteruitkijkspiegel naar buiten kon kijken.

We zijn rond 21:30 vertrokken en de reis verliep erg voorspoedig, behalve dan het hartversnellende incident nabij Arnhem
Opeens zag ik een vrachtwagen uitwijken en de nodige remlichten opgloeien. Eerst week ik uit naar de middelste baan en bij nader inzien ging ik naar de meest linkse baan. Terwijl ik dit deed viel het mij op dat er een auto dwars op de middelste baan stond die ik dus ter nauwernood ontweek. Helaas voor de gene die achter mij reed, vond hij/zij het uitwijken naar de meest linkerbaan waarschijnlijk niet nodig en reed dus vol op de auto die dwars stond. Ik was meer bezig met het in de gaten houden van het verkeer achter mij, daar mijn snelheid inmiddels was verlaagd tot ca. 40km/uur, zodat ik schrok van de klap en hoorde glas rond vliegen. Ik kon niet bepalen of ik ook geraakt was, dus ben ik even op de vluchtstrook gestopt om eventuele schade op te nemen. Er was geen schade dus zijn we verder gereden. Wel heeft Henriëtte even gebeld met Larissa en Jeroen om ze te waarschuwen voor het opkomend gevaar.

Het was bij de gebruikelijk stop in Hünxe in Duitsland kwart over elf. Hierna zijn we via de Sauerland route, Frankfurt a M. via Stutgart, Karlsruhe, Freiburg naar de Zwitserse grens gereden waar we rond zeven uur overheen gingen.