Zoals altijd ben ik het vroegst wakker en maakte dan ook van de gelegenheid gebruik om met de E-bike van Jet even het strand en de vuurtoren te gaan bewonderen. Dat ik daardoor een, voor haar, zeer belangrijk deel van de lading verbruikte zou later blijken.

Vandaag was er Durpenmarkt in de Cocksdorp. Werd in de Texelse Courant met veel lof over gesproken, dus zijn we daar heengelopen. Na een wandeling door de vrijwel fietsersloze natuur kwamen in de Cocksdorp aan en vonden onze weg snel richting het “centrum” alwaar ook de markt was gesitueerd. Markt? Nou markt? De markt bestond uit tocht zeker wel tien kraampjes alwaar met hoofdzaak rommel werd verkocht. Was toch het overlopen waard, al waren we binnen vijf minuten alweer klaar. We kwamen in de winkelstraat langs een bakker die ook een terras heeft en daar zijn we dan ook gestopt voor koffie en gebak. Na een kort bezoek aan een kleine katholieke kerk met zeer mooie glas in lood ramen zijn we via de Plus voor wat dagelijkse boodschappen naar het huisje teruggekeerd.

Na de lunch besloten om een kleine ronde Texel te gaan doen. Ik op de racefiets en Jet op haar E-bike. We reden af richting “de Koog”. Een mooi kronkelend fietspad leidde ons langs de Slufterbollen door de duinen. Het was helaas/gelukkig te smal om continu naast elkaar te rijden, wat betekende, dat een ieder achter elkaar moest gaan fietsen om elkaar te passeren. Geen gezever onderweg dus door tourfietsers, die moeten en zullen, naast elkaar fietsen. Veel sneller als ik had verwacht waren we in “de Koog”. Niet zo vreemd, want Jet hield er een lekker tempo op na van zo’n 26km/u en daar fietste ik, ondanks de tegenwind, relaxed met mee. Na “de Koog” ter hoogte van “Ecomare” zijn we het eiland overgestoken naar de waddenzijde. Van daaruit zouden we wind mee hebben. Positief, daar Henriëtte nog maar 13% van haar acculading overhad. Helaas hadden we toch een weggetje verkeerd genomen en kregen daarmee nog een stuk tegenwind te verwerken die de lading terugbracht tot slechte 6%. Gelukkig was het nu alleen maar wind mee, dus konden we het door de drive op “eco” te zetten, met een gangetje van zo’n 24km/u het huisje bereiken. Ze had nog maar 1% over. De accu is meteen aan de lader gehangen en zo’n vier uur later was deze weer helemaal vol en klaar voor de volgende rit.

De rest van de dag was het zitten op een zonnig terras en voor mij een korte avond tot 10 uur (bedtijd)