Na een onrustige nacht. Ik heb tenslotte altijd moeilijkheden met slapen de eerste nacht. Was het ontbijt goed en tussen tien en half elf begon ik aan de reis naar Hornberg.
Het begin van de reis was net als die van de vorige dag. Lekker zoemen (op een boxer?) met een gangetje van iets over de honderd over de wegen. Waar ik op mijn vorige motor altijd mijn gas wat dichtdraaide, leek ik nu juist bij die bochten het gas open te draaien. Mens wat stuurt die motor goed!
Na een goede honderdvijftig km ging de reis verder via Frankrijk. Een slechte keus bleek later. Alle wegen zijn maar 80km/u en inhalen kan je niet. Jammer, want als je inloopt op een voorganger, waarvan er vele bleken te zijn, dan kan je er dus niet langs en sukkel je verder met slechts 60. Na zo’n tachtig km kon ik de Rijn weer over en was ik weer in Duitsland. De wegen waren meteen leger en mooier. In de laatste tien kilometer kwam ik in de dorp en daar hadden ze de hoofdweg afgesloten. Dus stapje voor stapje in de “Umleitung”. Ik werd gepasseerd door een Duitse motorrijder en onder het moto “Goed voorbeeld doet goed volgen” ben ik er ook maar omheen gaan rijden. Het naar rechts verschuiven van vele auto’s deed vermoeden dat dit gedoogd werd, maar even zo goed heeft het wel wat tijd gekost. De laatste km’s gingen snel en was dan ook snel bij het hotel.
Na het inchecken bleek ik een mooie doch kleine, maar van alle gemakken voorziene kamer toebedeeld gekregen te hebben. Het uitzicht over een dal in het zwarte woud was prachtig en het terras voorzien van comfortabele stoelen, prima locatie voor een biertje terwijl ik dit stukje aan het typen was. Jammer genoeg verdween de zon na 17:00 achter het hotel en werd het snel wat frisser. Maar! Niet voor deze Hollander! Die laat zich niet wegjagen door wat dalende temperaturen 😉
Rond een uur of zes ben ik even naar de kasteel ruïne gelopen, want daar zou ik geocache liggen. Eerst moesten er wat vragen beantwoord worden en met de verkregen GPS coördinaten kon het zoeken beginnen. Waar ik ook keek, ik vond hem niet. Toen ik uiteindelijk uit gleed en daarbij mijn knie openhaalde, was de lol er af en ben ik terug gelopen. Het was inmiddels etenstijd.
In het restaurant werd een goede maaltijd geserveerd en daarna ben ik naar mijn kamer gegaan om wat te gaan lezen en vroeg te gaan slapen.

